دیابت و عدم نعوظ | آیا دیابت باعث اختلال در نعوظ میشود؟

اختلال نعوظ ، به ناتوانی جنسی گقته میشود ، وقتی مرد به مدت کافی قادر به ایجاد و ماندگاری نعوظ برای برقراری رابطه جنسی نیست.
دلایل بسیاری از اختلال نعوظ (ED) وجود دارد که می تواند از نظر جسمی ، روانی یا هر دو مورد باشد. یكی از شایع ترین دلایل عدم نعوظ ، دیابت است.

مطالعات نشان می دهد که 35-75 درصد از مردان مبتلا به دیابت دارای مشکلات جنسی اختلال در نعوظ هستند. آنها همچنین مستعد مبتلا به عدم نعوظ در حدود 10 الی 15 سال زودتر از مردان بدون دیابت هستند.

دیابت و اختلال نعوظ

دیابت می تواند باعث اختلال نعوظ شود زیرا باعث خونرسانی ضعیف به آلت تناسلی مرد و اعصاب کنترل کننده نعوظ می شود.
هنگامی که یک مرد برانگیخته جنسی می شود ، یک ماده شیمیایی به نام اکسید نیتریک وارد جریان خون وی می شود. این اکسید نیتریک به شریان ها و ماهیچه های موجود در آلت تناسلی می گوید ، این باعث می شود خون بیشتری در آلت تناسلی جریان یابد. این امر به مرد نعوظ می بخشد.

مردان مبتلا به دیابت با نوسانات قند خون مقابله می کنند ، به خصوص اگر وضعیت آنها ضعیف اداره نشود.

هنگامی که سطح قند خون آنها بیش از حد بالا می رود ، اکسید نیتریک کمتری تولید می شود. این می تواند به معنای آن باشد که خون کافی در آلت تناسلی وجود ندارد تا نعوظ را دریافت یا نگه دارید. سطح پایین اکسید نیتریک اغلب در مبتلایان به دیابت یافت می شود.

سایر دلایل اختلال نعوظ

برخی دلایل دیگر برای اختلال نعوظ در زیر ذکر شده :

• چاقی ، فشار خون بالا و کلسترول بالا
• مشکلات هورمونی مانند تستوسترون پایین
• مشکلات روانی از جمله استرس ، اضطراب و افسردگی
• مشکلات سیستم عصبی از جمله آسیب به نخاع یا مغز سیگار کشیدن
• نوشیدن زیاد الکل و استفاده از برخی داروهای غیرقانونی
• برخی از داروها مانند داروهایی که برای فشار خون بالا و افسردگی مصرف می شوند.
• آسیب دیدگی لگن یا جراحی بر روی پروستات ، روده یا مثانه ممکن است باعث آسیب به اعصاب متصل به آلت تناسلی شود. این آسیب عصبی همچنین می تواند به عدم نعوظ مرد منجر شود.

آزمایش و تشخیص اختلال نعوظ دیابتی

پزشکان اغلب برای تشخیص اختلال نعوظ ، بعضی از آزمایشات زیر را انجام می دهند:

• آزمایش خون برای بررسی سطح قند خون بالا ، که ممکن است نشان دهنده دیابت باشد.
• آزمایش هورمون برای اندازه گیری سطح تستوسترون و هورمونهای دیگر.
• آزمایشات سیستم عصبی مانند آزمایش فشار خون و عرق که می تواند آسیب عصبی به قلب ، رگ های خونی و غدد عرق را رد کند.
• آزمایش ادرار برای آزمایش قند در ادرار ، که ممکن است نشان دهنده دیابت باشد.
• معاینه فیزیکی برای ارزیابی اندام تناسلی و رفلکس های عصبی در پاها و آلت تناسلی.
• تاریخچه بیمار برای تعیین علت اینکه چرا کسی با نعوظ و تحت چه شرایطی مشکل دارد.
• پرسشنامه سلامت جنسی (SHIM) برای کمک به تشخیص وجود و شدت اختلال نعوظ.
• تزریق یک دارو به آلت تناسلی برای بررسی اینکه خون رسانی به آلت تناسلی طبیعی است.

اختلال نعوظ به دلیل دیابت در حال حاضر بسیار بهتر شناخته شده است. کنترل خوب دیابت می تواند خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش دهد.

سایر اقدامات پیشگیرانه مانند قطع سیگار و کاهش مصرف الکل به کاهش خطر ابتلا به ED کمک می کند.

تغییر سبک زندگی برای رفع مشکل نعوظ

برخی تغییرات سبک زندگی که میتواند به شما کمک کند عبارتند از:

رژیم غذایی سالم و ورزش: مطالعات نشان می دهد که مردانی که رژیم خود را به یک چربی اشباع کم و زیاد فیبر تغییر داده اند و فعالیت بدنی متوسطی را در هر هفته انجام داده اند ، قادر به بهبود عملکرد جنسی بدون داروهای تجویزی هستند.

کاهش وزن: برخی از مطالعات نشان می دهد که حتی کاهش وزن اندک باعث بهبود عملکرد نعوظ و میل جنسی در مردان مبتلا به دیابت می شود. كساني كه وزن خود را از دست دادند ، سطح تستوسترون و جريان خون را افزايش داده اند كه منجر به نعوظ بهتر مي شود.

کاهش استرس: نعوظ ضعیف و سست می تواند باعث ایجاد استرس و تنش در یک رابطه شود. مشاوره حتی اگر منشأ اختلال عملکرد جنسی جسمی باشد می تواند مفید باشد. افراد مبتلا به عدم نعوظ باید سعی کنند زمان استراحت پیدا کنند و هر شب به اندازه کافی بخوابند.

یک مطالعه جدید همچنین نشان می دهد که مکمل اسیدهای آمینه بنام ال آرژینین و ال-سیترولین نیز ممکن است به بهبود عملکرد نعوظ کمک کنند. این اسیدها به دلیل افزایش تولید نیتریک اکسید بدن ، باعث افزایش جریان خون به آلت تناسلی می شوند. همانطور که قبلاً گفته شد ، سطح پایین اکسید نیتریک اغلب در مردان مبتلا به دیابت یافت می شود.

درمان اختلال نعوظ مردان دیابتی

درمان اختلال نعوظ به علت بستگی دارد و طیف وسیعی از گزینه های درمانی مناسب وجود دارد. این موارد در مورد مردان مبتلا به دیابت و مردانی که از دیگر علت ها به اختلال در نعوظ مبتلا هستند ، یکسان است.

پزشکان می توانند هرگونه داروی تجویز شده را که ممکن است به درمان عدم نعوظ کمک کند ، تغییر دهند.

شایع ترین درمان با قرص های خوراکی است. نشان داده شده است که این داروها در بسیاری از مردان مبتلا به دیابت به خوبی کار می کنند و عملکرد جنسی را بازیابی می کنند. برخی از داروهای موسوم به مهار کننده PDE-5 برای درمان ED استفاده می شود.

چهار مورد که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:

سیلدنافیل (ویاگرا)

وردنافیل (لویترا)

تادالافیل (Cialis)

آوانافیل (اسپدرا)

این داروها با افزایش جریان خون به آلت تناسلی باعث نعوظ می شوند. آنها برای اثربخشی نیاز به تحریک جنسی دارند. آنها باید 30 تا 60 دقیقه قبل از مقاربت جنسی مصرف شوند.

درمان عدم نعوظ یا نعوظ ضعیف وسست

چندین شکل دیگر از درمان برای عدم نعوظ یا نعوظ ضعیف وجود دارد. که شامل موارد زیر است :

هورمون درمانی:

درمان جایگزینی تستوسترون برای آقایان مبتلا به ED که سطح تستوسترون کم دارند ، توصیه می شود.

درمان تزریق آلت تناسلی:

تزریق آلپروستادیل (Caverject) به طور مستقیم به آلت تناسلی مرد قبل از مقاربت برای مردانی که به درمان دارویی خوراکی پاسخ نمی دهند تأیید شده است. این تزریق هورمون باعث افزایش خونرسانی به آلت تناسلی و ایجاد نعوظ می شود.

دستگاه وکیوم مردانه :

یک لوله پلاستیکی متصل به یک پمپ بر روی آلت تناسلی مرد قرار می گیرد. پمپ هوا را از لوله خارج می کند و این باعث می شود خون به آلت تناسلی کشیده شود. سپس حلقه ای روی پایه آلت تناسلی گذاشته می شود تا نعوظ در طی مقاربت حفظ شود.

پروتز آلت تناسلی:

این مورد تنها زمانی در نظر گرفته می شود که سایر گزینه های درمانی با شکست مواجه شوند زیرا نیاز به عمل جراحی بزرگ دارد. میله تورمی برای آلت تناسلی در آلت تناسلی گذاشته می شود.

حمایت روانشناختی:

اگر اختلال نعوظ در اثر شرایط روانی مانند اضطراب یا افسردگی ایجاد شود ، ممکن است بیمار از مشاوره بهره ببرد.

نشان داده شده است که یک رژیم غذایی متعادل ، ورزش و مدیریت خوب استرس در درمان دیابت به همان اندازه اهمیت دارد.